Het Duitse beleid staat haaks op de situatie in Nederland. In ons land is de insteek dat burgers zelfredzaam zijn. Het bouwen van nieuwe schuilkelders is erg duur. Daarom gaat Duitsland bijvoorbeeld bestaande metrostations, dieper gelegen parkeergarages en kelders onder gebouwen inrichten als schuilplaatsen.

De nieuwe schuilplekken krijgen allerlei technische voorzieningen, sanitair, veldbedden en een voorraad voedsel. Burgers kunnen er dus voor langere tijd dekking zoeken. De schuilkelders zijn volgens het Duitse federaal bureau voor burgerbescherming nodig "vanwege de toenemende conflicten in Europa", berichtte de Süddeutsche Zeitung.

Duitsland voert daarmee een heel ander beleid dan Nederland. In ons land zijn na de Koude Oorlog alle schuilplaatsen in onbruik geraakt en veel zelfs ontmanteld. Er zijn geen concrete plannen om weer schuilkelders te gaan bouwen of bestaande locaties opnieuw in te richten.

"Het is ook de vraag of wij in Nederland overal schuilkelders nodig hebben", zegt onderzoeker Kees Boersma van de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij is gespecialiseerd in crisismanagement, rampenbestrijding en maatschappelijke veerkracht. In Nederland wordt gerichter gekeken, zegt Boersma. "Iedere regio in ons land moet een dreigingsanalyse maken en op basis daarvan besluiten welke voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen." (Nu)