zich negatief uitliet over het gevoerde beleid onder zijn bewind. In een scherpe schriftelijke reactie noemt Ramadhin het optreden van minister André Misiekaba en diens adviseur “amateuristisch, ongegrond en politiek getint”.

De directe aanleiding voor Ramadhin’s reactie is een persbericht van het Ministerie van Volksgezondheid, Arbeid en Welzijn, waarin de uitkomst werd gedeeld van een interne bespreking tussen minister Misiekaba en het personeel van het hoofdkantoor. Daarin zouden volgens Ramadhin de “individuele gevoelens” van medewerkers zijn aangehaald, waaronder beschuldigingen van voortrekkerij, ondeskundig personeelsbeleid en zelfs etnische voorkeuren tijdens zijn ambtsperiode.

Ramadhin windt er in zijn reactie geen doekjes om: “Om dit tot nieuws te verheffen komt niet alleen zeer amateuristisch over, het is ook jammer te moeten constateren dat de minister – die nota bene ook pastoor is – en zijn adviseur ongefundeerde, ongeverifieerde en ongenuanceerde individuele meningen verheffen tot officiële statements.” Hij distantieert zich nadrukkelijk van de inhoud van het persbericht en beschuldigt de nieuwe leiding van karaktermoord en politieke afrekening.

Volgens Ramadhin is het opvallend dat het “personeel” van Volksgezondheid in de afgelopen dagen nog niet heeft opgemerkt dat de nieuwe minister reeds een vader en zoon heeft benoemd tot respectievelijk adviseur en hoofd van zijn protocol. “Is er hier volgens het personeel geen sprake van ‘family and friends’ of ‘voortrekkerij’?” vraagt hij zich retorisch af. De oud-minister beschuldigt zijn opvolger van hypocrisie en stelt dat het ministerie zich beter zou kunnen richten op beleidsinhoud dan op het afrekenen met het verleden.

Ramadhin mist vooral visie en urgentie in het optreden van de nieuwe leiding. “In het persbericht had ik gehoopt dat een actieplan of een beleidsnota voor de gezondheidszorg aan de gemeenschap zou worden gepresenteerd. Hopelijk komt die nog,” aldus Ramadhin, die eraan toevoegt dat de uitdagingen in de zorgsector gigantisch zijn en directe aandacht vereisen.

Als voorbeeld noemt hij een recente betaling van 500.000 euro, die op 16 juli 2025 is verricht voor de installatie van een kankerbestraler bij het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP). “De meest urgente zaken zijn overigens door het vorige beleid niet gelaten voor deze regering,” stelt hij, waarmee hij zijn beleid verdedigt als actief en oplossingsgericht, zelfs in de laatste weken van zijn termijn.

De boodschap van Ramadhin aan zijn opvolger is duidelijk en confronterend: “Houdt u zich bezig met de kern van het probleem, en laat goed tot u doordringen dat wij in de fase zijn beland waarin politieke propaganda en podiumtaal niet meer nodig zijn.” Hij wijst erop dat de verkiezingen inmiddels twee maanden achter ons liggen en de klok richting 2030 onverbiddelijk doortikt.

Met deze felle uithaal lijkt het nieuwe ministerie van Volksgezondheid direct in een publieke polemiek te zijn beland, waarin de nadruk meer ligt op politieke retoriek dan op beleid. De vraag blijft of minister Misiekaba in staat zal zijn deze toon te keren en de aandacht van zijn team te richten op de structurele uitdagingen in de Surinaamse gezondheidszorg.