Op basis van twee grafieken – één met een vergelijking tussen 2020 en 2025, en één met een actuele simulatie per etnische groep – schetst Ameerali een scherp beeld van de veranderende machtsverhoudingen.

Bij de NDP zijn de grootste veranderingen zichtbaar onder Hindostanen en Gemengden. “Voor een partij die zich presenteert als nationaal breed gedragen, zijn deze verschuivingen een wake-upcall,” aldus Ameerali. De VHP behoudt haar dominante positie onder Hindostanen, maar groeit opvallend onder Javanen. “Die uitbreiding van de etnische reikwijdte wijst op een bewuste strategie richting inclusiviteit.”

De NPS laat vooral groei zien onder Creolen, Marrons en Gemengden, waarmee de partij haar historische basis versterkt. “De NPS lijkt zich opnieuw te verankeren in de traditionele Afro-Surinaamse gemeenschappen, maar zoekt duidelijk ook aansluiting bij stedelijke, gemengde kiezers,” stelt Ameerali.

ABOP, traditioneel sterk onder Marrons, ziet daar een lichte daling, maar boekt tegelijkertijd een bescheiden groei van 1% bij andere bevolkingsgroepen. “Dat is symbolisch, maar politiek niet onbelangrijk,” merkt Ameerali op. “Het toont aan dat zelfs etnisch sterk gesegmenteerde partijen hun horizon verbreden.”

Hoewel de simulaties wijzen op een toegenomen etnische spreiding binnen partijen, ziet Ameerali geen volledige doorbraak van etneloze politiek. “De etnische breuklijnen vervagen niet – ze verplaatsen zich. Dat maakt de verkiezingen van 2025 tot een kantelpunt.”