Ziekenhuizen, scholen, winkels en kantoren werden verwoest en honderdduizenden inwoners van de Libanese hoofdstad verloren hun huis. Hoewel de wijken rondom de haven vijf jaar later grotendeels zijn herbouwd, zijn de wonden nog altijd tastbaar. "Het voelt alsof het gisteren was. Vooral omdat er nog altijd geen antwoorden zijn, wij beleven dit elke dag opnieuw", zegt Tracy Naggear. Samen met haar echtgenoot Paul strijdt ze sinds de explosie voor gerechtigheid. "De dag dat we onze dochter begroeven, begon de strijd. We waren gewone, jonge, vrolijke mensen en werden plotseling strijders voor gerechtigheid. Zo zijn Paul en ik eigenlijk helemaal niet." Ze wonen weer in hun moderne appartement met uitzicht over de haven. De renovatie kostte tijd en het was hier dat Tracy en haar driejarige Alexandra allebei zwaargewond raakten. In de ongekende chaos die volgde, konden ze Alexandra niet op tijd in een ziekenhuis krijgen. Hun op dat moment enige kind overleed aan haar verwondingen. (NOS)