Hoewel veel spelers indrukwekkende prestaties leverden, vond Concacaf dat deze elf voetballers het meest uitblonken op hun positie.

In het doel koos Concacaf voor Keylor Navas uit Costa Rica. De legendarische doelman van de Ticos voegde opnieuw een hoofdstuk toe aan zijn rijke carrière met elf reddingen tijdens de groepsfase, waarmee hij zijn land hielp om de groep winnend af te sluiten. Op een cruciaal moment in de openingswedstrijd tegen Suriname voorkwam Navas diep in blessuretijd het vierde Surinaamse doelpunt. Jaden Montnor stond oog in oog met Navas, maar de Costa Ricaan keerde de inzet.

De verdediging bestaat uit Niko Sigur (Canada), Chris Richards (Verenigde Staten), César Montes (Mexico) en Fidel Escobar (Panama). Montes maakte twee doelpunten tegen Suriname en sloot de groepsfase af met veertien onderscheppingen.

Het middenveld wordt gevormd door Edson Álvarez (Mexico), Cristian Martinez (Panama) en Malik Tillman (Verenigde Staten). Álvarez was van grote waarde met een doelpunt en een assist, en hielp als aanvoerder Mexico aan twee overwinningen op rij in de titelverdediging. Martinez droeg bij aan de perfecte 3-0 start van Panama met een doelpunt en een assist. Tillman viel op door zijn trefzekerheid: hij maakte twee doelpunten tegen Trinidad en Tobago en scoorde de winnende treffer tegen Haïti, goed voor in totaal drie doelpunten en twee keer de uitverkiezing tot ‘Man van de Wedstrijd’.

In de aanval koos Concacaf voor Tajon Buchanan (Canada), Ismael Díaz (Panama) en Josimar Alcócer (Costa Rica). Buchanan leidde Canada met drie doelpunten, waaronder twee in de openingswedstrijd, waarmee zijn ploeg ongeslagen bleef. Díaz voert de topscorerslijst van deze editie aan met vijf doelpunten, dankzij een brace en een hattrick in respectievelijk de eerste en laatste groepsduel van Panama. Alcócer was belangrijk voor Costa Rica met twee doelpunten in de eerste twee wedstrijden, waarbij hij beide keren de winnende treffer voor zijn rekening nam.