noemt het verkiezingsresultaat “een duidelijk rapportcijfer van het volk” – een rapport dat met een dikke onvoldoende is beoordeeld. De reden is volgens hem een combinatie van arrogant bestuur, beleid zonder draagvlak en een desastreuze uitvoering van het IMF-programma.

“Als men kijkt naar de voorlopige verkiezingsresultaten dan is daar duidelijk te zien dat de mensen erg ontevreden zijn geweest met het beleid van de afgelopen vijf jaar.” De VHP gaat van 108.000 stemmen in 2020 naar ruim 86.000 nu. Dit moet echter geen verrassing zijn. Als je kijkt naar hoe er per wijk is gestemd in vooral Paramaribo, dan zie je dat de mensen massaal niet zijn gaan stemmen of voor een andere partij hebben gestemd. De VHP heeft veel stemmen verloren in de hoofdstad en het is dus duidelijk dat de mensen uit vooral de sociaal zwakke wijken de VHP de rug hebben toegekeerd. “Ze nemen het de VHP kennelijk kwalijk dat het beleid geleid heeft tot een enorme daling van de koopkracht”, luidt de analyse van Ameerali.

De minister van Financiën en Planning  wordt in de analyse van Ameerali niet gespaard. Ameerali wijst hem als hoofdverantwoordelijke aan voor het verlies: “Zijn prioriteiten lagen niet bij het volk. Het niet betalen van leerkrachten, verpleegkundigen en het sluiten van scholen zijn geen eisen van het IMF geweest, maar het gevolg van slechte keuzes. De arrogantie van het financieel beleid, het invoeren en vervolgens weer afvoeren van subsidies, zonder zicht op de gevolgen voor burgers, zijn ronduit onbegrijpelijk. “Het IMF was tevreden en daar kreeg Suriname een goed rapport, maar het volk was dat niet en heeft dus nu bij de verkiezingen daarom de huidige regering een dikke onvoldoende gegeven”, stelt Ameerali scherp.

Maar de kritiek blijft niet beperkt tot het economische beleid. “Het Ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij is een schoolvoorbeeld geworden van wat er allemaal fout kan gaan in een kabinet.” Ook als wij kijken naar wat er allemaal is gebeurd met volksgezondheid en onderwijs. Waar geld, werk en gunsten verdeeld worden, wringt daar het schoentje. Als Santokhi zeker vier van zijn ministers op tijd naar huis had gestuurd, had de VHP misschien de verkiezingen nog kunnen winnen. Het volk weet ook precies om welke ministeries het gaat en het is daarom duidelijk terug te zien in de wijze waarop er gestemd is op 25 mei”, zegt de politiek analist.

De uitslag van de verkiezingen is volgens Ameerali dan ook niet alleen een afstraffing van beleid, maar ook van de manier van besturen. “Als de VHP het goed had gedaan, had ze geen zetels verloren.” Hetzelfde geldt voor de NDP toen zij regeerde in 2020. We vergeten als we aan de macht zijn wat we het volk beloofd hebben. De toekomst oogt evenmin rooskleurig als partijen vasthouden aan oude politieke spelletjes. De kiezer heeft zijn oordeel al geveld. “Nu is het aan de politici om er iets van te leren”, besluit Ameerali.